आज माझिया कणाकणात कान जागले.....

आज माझिया कणाकणात कान जागले
चोरपावलातले कुठून नाद बोलले?

अंबरात अंतरात एक बिंब हे कसे?
पाहुनी हसू तुझे मनास खूळ लागले

ज्योत नाचरी दिव्यात झुंबरातली प्रभा
वीज हे तुझेच रूप , तेज होय धाकले

दोन आसवे चुकार सांडली अखेरची
फूल ते मिटायला क्षणात दूर चालले

आज पाहते उभा पुढ्यात काळ वेगळा
सांधतील का कधी नव्यास खंड मागले?

वाट धावते तरी तिला न वाट सापडे
अंत ना तिला मुळी कधी न पाय थांबले

--अदिती(६.१०.०६)