कधी जायचा निघून विखार
कधी यायचे फुलून शिवार
नवी मागणी हरेक क्षणात
पुरे व्हायचा कुठून पगार
तुला पाहता उदास मनात
पुन्हा यायचे भरून विकार
तुला पाहता समोर क्षणात
पुन्हा जायचे पळून विचार
नवा डाव हा , जरी जन तेच
करा तोच ओरडून प्रचार !
--अदिती(१९ ऑक्टोबर २००६)
धनत्रयोदशी, शके १९२८
skip to main |
skip to sidebar
कोई टिप्पणी नहीं:
एक टिप्पणी भेजें